اولین ها را بپایید...

لازم نیست برای مشاهده خویشتن، خیلی هم راه دور بریم...

کافیه با هر پدیده ای که مواجه میشیم (هر چی... مجازی و حقیقی هم نداره)... ببینیم اولین چیزی که به ذهنمون میاد چیه....

اونوقت میفهمیم در کدام شهر از شهر های وجود سیر میکنیم...

 

اونوقت از انسانهایی که دائم به همه چیز اعتراض دارن بدمون نمیاد، بلکه دلمون براشون میسوزه...

اونوقت از کسانی که بدبین هستن ناراحت نمیشیم، بلکه این ندا از اعماق وجودمون برمیخیزه:

این تذهبون؟...

 

اینکه فرمودن ما مسافریم... یعنی هیچ شهری ارزش این رو نداره که ما ساکنش بشیم...

ما برای هجرت آفریده شدیم...

به کجا؟

به شهر بی شهری در نا کجا آباد  اقلیم وجود...

 

به شهری که برای نوشتنِ تو ، هوا کم نباشد...