برای اکثر مخاطبانی که دنبالشون میکنم غریبه نیستم...
گاهی آدم وقتی نگاهی به دنبال کننده هاش می اندازه مصلحت و عقلانیت اجازه نمیده هر حقیقتی رو بگه... یا حتی فقط حقیقت هم نه... بلکه میفهمه با این خوانندگان ریسک خطاهاش هم چقدر میتونه بالا باشه... لذا عقل حکم میکنه هر حرفی رو نگه...
اینجا رو به این سمت سوق میدم که بتونم مطالبی صریح تر رو بنویسم... فقط بدانید من غریبه و تازه وارد نیستم اما نپرسید کیستم... شناختن من از نوشته های من کار سختی نیست...
راستی خواهش میکنم خاموش دنبال نکنید من رو... بذارید بدونم کی داره منو میخونه